"Maniria fatratra ny haminany…" (1Kor. 14:39)

1. Famaritana : "Ny faminaniana" dia teny atao amin'olona "ho fampandrosoana, ho famporisihana ary ho fampiononana", izany hoe "ho fampaherezana, ho fanatanjahana ary ho fampitoniana" (1Korintiana 14:3). Ao amin'ny Hebreo 3:13 dia asaina mifampahery isika, mba hampitraka ny olona, amin'ny fitiavana. Noho izany, ao amin'ny faminaniana, dia tsy maintsy mifantoka amin'ny fampaherezana aloha mba hahafahantsika mampitraka ireo olona kivy. Ary izany dia mba tsy hahatonga azy ireo ho mafy fo noho ny ota. Raha vitantsika tsara izany dia omen'ny Tompo teny famporisihana sy fananarana ary fampiaiken-keloka ny olona isika. Ny faminaniana dia tsara kokoa noho ny fanomezam-pahasoavana miteny amin'ny fiteny tsy fantatra, satria ny faminaniana dia mampandroso ny olona ao am-piangonana fa ny "teny tsy fantatra" kosa tsy mampandroso afa-tsy ilay miteny azy (1Kor.14:4).

2. Faminaniana natao ho an'ny rehetra : Ny olona tsirairay ao am-piangonana dia tokony hikatsaka ny fanomezam-pahasoavana faminaniana avokoa. (araka ny 1Korintiana 14:31 ). Fanomezana azon'ny anabavy raisina koa izany, fa tsy ho an'ny rahalahy ihany. Ny anabavy dia tsy maintsy misaron-doha rehefa maminany. Ny antony dia izao, ny 1Korintiana 11:3-15dia mampianatra fa ny lehilahy no lohan'ny vehivavy. Ary rehefa misaron-doha ny vehivavy dia manambara mangina amin'izany izy fa tsy maintsy saronana ny voninahitry ny lehilahy ao am-piangonana, mba ho ny voninahitr'Andriamanitra irery no hita.

3. Ataovy avy aminao manokana. Rehefa manomana toriteny isika, dia tsy maintsy fantarina tsara fa zavatra efa niainantsika izany fa tsy teôria fotsiny. Jesosy dia tsy nitory afa-tsy izay zavatra efa nampihariny teo amin'ny fiainany (hoy ny Asa 1:1 "izay nataon'i Jesosy ALOHA dia AVY EO nampianariny"). Tsy tokony hitory teôria izay mbola tsy nampiharintsika mihitsy isika! Raha tsy manana zava-baovao hozaraina isika dia aleo mamerina izay efa noresahina taloha toy izay hilaza zavatra mbola tsy nampiharina teo amin'ny fiainana. Tsy homba antsika ny fahefan'i Kristy raha tsy efa niainantsika aloha ny fankatoavana Azy. Noho izany, rehefa mianatra ny tenin'Andriamanitra isika dia tsy maintsy manao izay voalaza, mankato ilay teny eo amin'ny fiainantsika manokana aloha voalohany indrindra. Ary avy eo isika dia afaka miresaka momba izay efa nampiharintsika sy niainantsika.

4. Manàna fo feno fanetren-tena. Tsy mahazo mizara na inona na inona amin'ny fahatokisan-tena isika. Ary tsy mahazo manakiana olona mihitsy. Tsy tokony ataontsika koa izay hahatonga ny olona hihevitra fa efa voavahantsika avokoa ny olan'ny fiainantsika ! Fa ny tokony atao dia maminany araka ny fatran'ny finoantsika (Rom. 12:6). Ary tsy maintsy mitory amin'ny fo feno fanetren-tena, ka tsy manandratra afa-tsy Jesosy. Rehefa Jesosyireryihany no misandratra dia Izy no hitaona ny olona hanatona Azy (Jaona 12:32). Koa tsy maintsy mivavaka mafy isika mba hanampy antsika ny Tompo hanana fo feno fanetren-tena rehefa mitory ny Teniny.

5. Aza mitoky amin'ny nofo. "Fa isika no voafora izay tsy mitoky amin'ny nofo" (Fil. 3:3). Raha tsy manana fahasahiana hitory ampahibemaso isika dia tsy tokony hihemotra fa hikatsaka ny herin'ny Tompo, ary Izy no hampahery antsika. Fa raha tsy mataho-miteny kosa isika dia aoka tsy hiantehitra amin'izany, fa aoka hiankina bebe kokoa amin'ny Tompo aza, amin'ny vavaka, mba hampahery antsika. Ny finoana sy ny fianteherana amin'ny Tompo no tena ilaina indrindra amin'ny faminaniana.

6. Mivavaha mafy. Tsy maintsy mivavaka sy mangataka fahendrena amin'Andriamanitra isika hamantarantsika tsara ny tokony hozaraina sy ny tsy tokony hozaraina (Jakoba 1:5). Tsy maintsy mangataka ny herin'ny Fanahy Masina isika, eo am-pitenenana, mba hahaizantsika miteny amin'ny fanahy mahitsy sy amin'ny fo madio (Lioka 11:13). Ary tsy maintsy ataontsika fahazarana koa ny mivavaka rehefa vita. Tsy maintsy mivavaka isika mba ho latsaka eo amin'ny tany tsara ny voa nafafy ka hamoa. Mba hiaro antsika amin'ny fireharehana ny Tompo raha nankasitrahan'ny olona izay nozaraintsika. Ary mba tsy ho azon'ny hakiviana isika raha tsy nisy nankasitraka izay nozaraintsika. Ny zavadehibe indrindra dia izao ihany, izay tian'ny Tompo nolazaina ve no nolazaintsika ary tamin'ny fanetrentena ve no nilazantsika izany. Raha izany no nataontsika dia efa nomem-boninahitra Andriamanitra, ary izay ihany no zavadehibe.

7. Mandania fotoana amin'ny fanomanana. Raha sarotra amintsika ny miteny dia aoka handany fotoana amin'ny fandaminana izay zavatra holazaina. Hajao ny fotoana nomena hitenenanao, ary izay hevidehibe tiantsika hamafisina ihany no aoka lazaina. Raha manoratra izay tiantsika hozaraina isika dia ho mora ny tsy mivaona sy manaja ny fe-potoana nomena. Kanefa tsy maintsy miasa mafy isika mialoha izany. Ny Baiboly dia milaza fa izay afafin'ny olona no hojinjainy (Galatiana 6:7). Ny Ohabolana 13:4 dia manao hoe ny fanahin'ny mazoto hohatavezina. Mamaly soa ny asa mafy Andriamanitra. Milaza amintsika ny 1Korintiana 14:40 hoe "aoka ny zavatra rehetra hatao amin'ny fahamendrehana sy ny filaminana". Koa ataovy mazava foana ny fitenenana ary ataovy milamina. Tsy maintsy ataontsika mora raisina ny Tenin'Andriamanitra atolotsika ny olona, tahaka ny mpahandro mahay miasa mafy mba hikarakara sakafo mora levonina. Aoka isika ho vonona hamerina ny zavatra sasany, fa tsy hitady zava-baovao foana. Mety hoe tsy tena mampientanentana ny zavatra napetraky ny Tompo ao am-pontsika. Kanefa raha mahatoky isika fa mizara (araky ny fahafantarantsika) izay tian'Andriamaintra hozaraina dia azo antoka fa hotahian'Andriamanitra izany.

8. Tsory ny resaka. Jesosy dia niresaka tamin'ny fomba tsotra foana. Mora ampiharina ny zavatra nampianariny ary mora azo foana ny teny lazainy. Mety ho very ny fahamarinana rehefa miezaka hampiasa teny sarotra sy mampiseho fahaiza-miteny ny olona. Aoka isika hiteny tsotra mba hahatakatra izay lazaintsika sy handray zavatra avy amin'izay lazaintsika na ny ankizy kely aza.

9. Fantaro ny fotoana tokony hijanonana. Ny toritenin'i Jesosy dia tsy mba notaritiny lavabe. Ny toriteny teo an-tendrombohitra dia tsy naharitra afa tsy 20 minitra teo. Afaka manome teny mahery vaika ao anatin'ny fotoana fohy kely Andriamanitra ! Ny fitenenana lava loatra dia mety saro-devonina ho an'ny maro. Mety mahatonga ny olona ho varimbariana koa izany. Ny hatsaran'ny teny no manandanja kokoa noho ny hamaroany. Hoy ny Mpitoriteny 6:11 Arakaraky ny hamaroan'ny zavatra lazaina no vao mainka mampihena ny heviny. Koa inona no soa azon'ny olona ? (Baiboly New Living Translation). Vitsy dia vitsy ny olona no mahavita mifantoka mandritra ny fotoana maharitra. Aleo filazana fohifohy izay napetraky ny Tompo tao am-pontsika toy izay toriteny lavabe mahatonga ny olona tsy liana intsony ka hijereny matetika ny famataranandrony (Lioka 14:8-11).

10. Aza sarotahotra sy sarokenatra fa sahia. "Fa tsy nomen'Andriamanitra fanahy osa isika fa fanahy mahery" (2Timoty 1:7). Manana fahasahiana isika noho ny maha-Kristy an'i Kristy ary satria fantatsika izay nataony teo amin'ny fiainantsika. Azon'Andriamanitra ampiasaina na dia ny tsi-fahatanterahantsika aza hitahiana ny hafa. Raha manao izay kely azontsika atao isika dia hanao izay tsy vitantsika Andriamanitra, ary hotahiany izay lazaintsika. Raha mahatoky fotsiny isika ka fenointsika rano ny barika (tahaka ny tao Kana) dia hovain'ny Tompo ho divay ny rano (Jaona 2:1-11). Tokony hatoky isika fa hanao izany Andriamanitra. Afaka mitahy olona maro amin'ny alalan'ny fahalementsika Andriamanitra raha matoky Azy isika.

11. Maminania mandrakariva amin'ny fo. Aoka tsy ny lohantsika no entitsika mampianatra. Milaza ny Baiboly fa ny olona rehetra dia mahazo maminany (1Kor. 14:31) kanefa ny olona rehetra tsy tokony ho mpampianatra (1Kor 12:29). Tena ilaina tokoa ny fampianarana. Kanefa vitsy dia vitsy ny olona nantsoina ho mpampianatra. Ary raha tsy nomen'Andriamanitra izany antso izany isika dia tsy tokony hiezaka hampianatra mihitsy. Hoy ny 1Korintiana 8:1 "fa ny fahalalana mampieboebo". Mety mahatonga antsika hanao tsinontsinona ny hafa izany. Tsy ny teny lazaintsika ihany no zavadehibe fa ny fomba ilazantsika azy koa (sy ny antony manosika antsika). Raha tsy misaina mandrakariva izay mahasoa ny olona isika dia ho variana amin'ny fahalalana sy ny fampianarana ary izay zavatra manitikitika ny saina sy mampiala voly fotsiny !! Kanefa ny fiantsoana antsika dia hampitraka sy hamporisika ny olona.

12. Katsaho fatratra ny fanomezam-pahasoavana faminaniana , noho ny fitiavana ny hafa (1Korintiana 14:1). Na inona na inona ataontsika dia tokony hikoriana avy amin'ny fitiavana. Ny asa tsara indrindra tsy natao am-pitiavana dia zava-poana. Noho izany dia tsy maintsy mikatsaka ny fanomezam-pahasoavana faminaniana isika noho ny fitiavana ny fiangonana, noho ny fitiavana sy ny faniriana hampandroso sy hanampy ny hafa. Aoka ho izany foana no antoka manosika antsika. Araka ny nolazain'ny Rahalahy Zac Poonen hoe "Zavatra roa no tsy maintsy ao am-pon'ny mpanompon'Andriamanitra mandrakariva dia ny Tenin'Andriamanitra sy ny vahoakan'Andriamanitra".

13. Maminania ao anatin'ny resadresaka ifanaovana . Ny faminaniana dia tsy voafetra ho an'ny fitenenana ampahibemaso mandritra ny fivoriam-bavaka ihany. Afaka maminany isika na amin'ny resadresaka ifanaovantsika amin'ny olona aza. Mety ho fampaherezana an-telefaonina fotsiny izany na amin'ny alalan'ny SMS, na rehefa mitory any an-tokantrano. Faminaniana ny fampaherezana ary aoka isika hiezaka hampahery ny olona isan'andro (Hebreo 3:13). Hiaro ny olona tiantsika tsy ho mafy fo noho ny ota izany. Raha te hitahy ny hafa isika dia izao no fomba azo atao. Tsy maintsy sokafantsika foana ny masontsika hahita izay fotoana azo araraotina. Raha nisy zavatra nolazain'ny Tompo ka nitahiana antsika, dia aoka koa izany hitahiantsika ny hafa. Ny hoe maminany dia "mizara ny hatsaran'ny teny atao amin'izay andro mahamety azy". Ary izany no tena hitondra ny fitahiana lehibe indrindra ho an'ny olona (Ohab. 15-23).

Koa aoka isika hikatsaka fatratra ny haminany, ho voninahitr'Andriamanitra !!